سلام بر شما آقای میلانی گرامی
شاید در بعضی از مواقع این چنین باشه (رفتارهای انسانی هیچ قاعده و قانونی ندارد)
اما در خیلی از مواقع ما با یک برخورد خیلی مودبانه و محترمانه به طرف مقابلمون نشون میدیم که چطور با ما رفتار کنه و همچنین ما حواسمون هست که چه اتفاقاتی داره دوروبرمون میوفته.
در رفتارهای انسانی معمولا طرف مقابل از رفتار ما الگو میگیره.
اگر عصبانی و خشمگین باشیم طرف مقابل جپهه می گیره و اگر آرام و متین باشیم خودش رو شبیه به ما میکنه.
بارها اتفاق افتاده که وارد مطب پزشک شدم دیدم که منشی بد رفتاری می کنه، اما با یک سلام و احوالپرسی محترمانه و درخواست کردن صحیح، منشی یک احترام ویژه ای برای من قائل میشه.
این رو در نظر داشته باشید که اون منشی هم مثل ما انسان است و بیشتر افراد تمایلی به پرخاشگری و عصبانی بودن در محیط کارشان ندارند.
معمولا منشی های دکتر که خیلی سرشون شلوغ هست یا یکسری از کارمندان بانک یا دولت که سرشون خیلی شلوغ هست و حجم کارشان بالا است به این سبک عمل می کنند.
دلیلش واضحه، اگر قرار باشد خدمات درجه یکی ارائه شود، حجم پاسخ دهی باید به یک میزان متعادل باشد. برای مثال اگر یک کارمند بخواهد یک خدمات درجه یک ارائه دهد حداکثر ارباب رجوع در یک روز ۱۰ نفر است. اما می بینیم که یک کارمند در یک روز کاری حدود ۶۰ تا شاید هم ۱۰۰ نفر را راه بیاندازد که این باعث میشود فشار زیادی بهش بیایید.
در جامعه ای که همه می خواهند کارشان زودتر انجام شود و خیلی از افراد هم عصبانی و پرخاشگر هستند، یک رفتار محترمانه به متصدی و احترام گذاشتن بهش می تونه یک برگ برنده باشه برای ما.
پس ترجیج من برای قرار گرفتن در این جور موقعیت ها این است که با طرف مقابلمون رفتاری محترمانه داشته باشیم.